среда, 19 марта 2014 г.

ՄԻԱՅՆՈՒԹՅՈՒՆ


Մենակ նստել և մտածում էի հենց քո մասին, եկար, նստեցիր կողքիս, սկսեցիր խոսել: Քո ձայնից ու բառերից աչքերումս արցունքներ հավաքվեցին, և եթե պատասխանեի քեզ, գուցեև թափվեին այտերիս վրայով: Լուռ էի: Գուցե հասկացար լռությունս`նկատելով աչքերիս արցունքները, սակայն  ապարդյուն:Կրկին մենակ նստած քո մասին եմ մտածում, բայց դու չկաս ու չես էլ գա: Չէ՞ որ դու առանց ինձ հեռվում այնքան երջանիկ ես: Գուցե չես էլ հիշում ինձ, չես մտածում իմ մասին, բայց մեր հանդիպումից հետո չի եղել մի պահ, որ քո մասին չմտածեմ: Այդ մտքերն ինձ հանգիստ չեն տալիս անգամ գիշերը: Ես քեզ սիրում եմ:

Комментариев нет:

Отправить комментарий